شاهان و پادشاهان هميشه سعي دارند آنچنان که شايسته پادشاهان است ظاهر شوند. ولي در فراغ و به دور از سياست و مسائل حکومت، به واقعيت خود رجوع و آنچنان که دوست دارند زندگي مي‌کنند. براي شناخت شخصيت واقعي شاهان بايد به درون زندگي آن‌ها راه يافت و با توجه به سرگرمي‌ها و شيوه گذران اوقات فراغت آنان ابعاد شخصيتي آن‌ها را کشف کرد.
به گزارش مشرق، فردا به نقل از روزنامه الخبر چاپ الجزاير نوشت: پادشاهان کشورهاي عربي پس از فراغت از مسئوليت و در فضاي شخصي و خانوادگي خود به سرگرمي‌هايي خاصي روي مي‌آورند که در واقع با آن در پي سيراب کردن ميل طبيعي خود که همان عشق به طبيعت است، هستند.
روزنامه الخبر در گزارشي با عنوان «شکار و اسب‌سواري از سرگرمي‌هاي پادشاهان و ملوک» به ذکر بازي‌هاي مربوط به پادشاهان عرب پرداخته است.
اين گزارش با اين جمله که «شاهان براي انجام سرگرمي مورد علاقه خود تاج و تخت‌ها را کنار مي‌گذارند» آغاز شده بود و از پشت‌پرده‌ها و بخش نامعلوم زندگي شاهان صحبت مي‌کرد.
طبق اين گزارش، با وجود تمام پيشرفتهاي عصر مدرن هنوز هم پادشاهان عرب براي خوشگذراني و بازي به طبيعت پناه برده و به بازي‌هاي سنتي مثل: شکار و اسب‌سواري در صحراهاي بي‌آب و علف مشغول مي‌شوند. پس از پيشرفتهاي حاصل در عرصه تکنولوژي گاهي با ورود ماشين‌هايي با مدل‌هاي خاصي به صحرا و يا پرواز با هواپيماهاي شخصي به بازي و خوشگذراني در فضايي سنتي- مدرن مي‌پردازند.
اگر به بررسي زندگي شاهان اين منطقه بپردازيم خواهيم ديد که تير‌اندازي و شکار در بين حکام اين منطقه مانند خوردن غذا و نوشيدن آب براي انسان از نيازهاي اوليه آنان به‌شمار مي‌رود و تمام آن‌ها بلااستثنا آن‌ها را در برنامه هفتگي خود دارند.
از پرندگان رايج در مناطق صحرايي شبه‌جزيره عرب، عقاب وشاهين دو پرنده محبوب شاهان هستند که در مواقع شکار آن‌ها را براي آوردن حيوان صيدشده رها مي‌کنند و از ديدن اين صحنه نهايت لذت را مي‌برند. اين در حالي که ديگر پادشاهان در مشرق و مغرب‌زمين براي حفظ زيبايي اندام خود به انواع ورزش‌ها و مطالعه مي‌پردازند.
شيخ «زايد بن سلطان آل نهيان» رئيس حکومت کشور امارات متحده عربي، عاشق شکار و صيد شاهين‌هاي تازه به دنيا آمده بود. همچنين به اسب‌سواري و شترهاي اصيل بسيار علاقه‌مند داشت چنان که «غزاله» زيبا‌ترين و مشهور‌ترين شتر ماده شبه جزيره عرب را براي خود خريداري کرده بود.
در امارات نيز همه مي‌دانند که «خليفه‌بن‌زايد» رئيس حکومت فعلي به بازي‌هاي معاصر و بازي‌هاي سنتي مانند اسب‌سواري و شترسواري علاقه‌مند است.
در عربستان علاقه پادشاهان شبيه به هم است. «عبدالعزيز» به شکار در صحرا، «سعود» بازديد از موزه‌ها، «فيصل» به شعر، «خالد» به شکار و صحرانوردي، «فهد» به صحرانوردي و شکار شاهين و «عبدالله» پادشاه فعلي عربستان به زندگي در صحرا، اسب‌سواري و مطالعه علاقه‌مند است.
«صدام حسين» رئيس جمهور سابق عراق، به مطالعه نظريه‌هاي سياسي، گردآوري تابلوهاي هنري زيبا و نگه‌داري اسلحه‌هاي منبت‌کاري شده منحصر به فرد علاقه شديدي داشت.
«فؤاد» و فرزندش «فاروق» پادشاهان قرن گذشته مصر علايق عجيب و غريب داشتند. آن‌ها تمبرهاي کمياب و نادر را گردآوري مي‌کردند و به همين منظور «کميته علاقه‌مندان به تمبر» را تشکيل داده بودند و ماهانه ?? هزار جنيه مصري براي آن کميته ارسال مي‌کردند تا در صورتي که يکي از اعضاي آن با تمبر متفاوت و کميابي برخورد کند آن را براي شاه بفرستد.
«جمال عبدالناصر» رئيس‌جمهور درگذشته مصر، در اوقات فراغت خود به مطالعه، تصويربرداري و شنيدن ترانه‌هاي «ام‌کلثوم» خواننده معروف مصري مي‌پرداخت.
«انور السادات» که بعد از ناصر حکومت را دست گرفت به مشاهده فيلم‌هاي سينمايي عشق مي‌ورزيد. و اين صفت او گوشزد خاص و عام بود.
در لبنان نيز هرکدام از رؤساي جمهوري از گذشته تا به الآن علاقه‌هاي خاصي داشتند. «کميل شمعون» رئيس جمهور گذشته لبنان به شکار، «فؤاد شهاب» به مطالعه، «امين جميل» به پرواز در آوردن هواپيما‌ها، «اميل لحود» شنا و غواصي و «ميشل سليمان» رئيس جمهور فعلي لبنان به مطالعه، پياده‌روي و گوش‌دادن موسيقي علاقه‌مند بودند.
در سوريه نيز «حافظ اسد» رئيس جمهور سابق به پرواز و مطالعه و فرزند او «بشار الاسد» به ورزش، مشاهده مستندهاي طولاني و کامپيو‌تر علاقه دارد.
در اردن «عبدالله اول» عاشق بازي شطرنج بود. و «حسين بن طلال» به ورزش‌هاي پاتيناز، تنيس و شنا و همچنين ماشين‌سواري، موتورسواري و پرواز علاقه‌مند بود. ولي «عبدالله الثاني» پادشاه فعلي اردن به چيزهاي متعددي علاقه دارد. وي به ماشين‌سواري، جمع آوري تمبرهاي کمياب، شنا و گردآوري اسلحه‌هاي باستاني علاقه شديد دارد.
به گزارش اين روزنامه الجزايري، روي آوردن شاهان و رؤساي حکومت‌ها به بازي‌هاي مورد علاقه خود در نهايت به سود کشور خواهد بود زيرا که آن‌ها با پرداختن به بازي و سرگرمي انرژي جديدي کسب مي‌کنند و مغز آن‌ها براي تحليل مسائل حکومت آماده‌تر خواهد بود.
اين پادشاهان و رؤساي حکومت‌ها سالانه هزينه‌هاي هنگفتي را جهت خوشگذراني و ترويج بازي‌هاي مورد علاقه خود تلف مي‌کنند. در امارات ميدان‌هاي بسيار بزرگي براي بازي‌هاي شترسواري ساخته‌اند در حالي که اين بازي فقط در سطح چند کشور عربي وجود دارد و نيازي به اين هزينه نداشت و شبکه‌هاي ماهواره‌اي که به پخش مستند در مورد شتر و اسب مي‌پردازند نمادي از ولخرجي‌هاي امارات در راه تحقق ذوق و سليقه روئساي دولت است. در عربستان نيز پرندگان مورد علاقه شاهان با مبالغي بيش از يک مليون دلار خريداري مي‌شوند.
